τέκμαρση

η / τέκμαρσις, -άρσεως, ΝΜΑ [τεκμαίρομαι]

η από βέβαια σημεία κρίση, η συναγωγή συμπεράσματος βάσει τεκμηρίων

αρχ.

1. η ικανότητα στη συναγωγή συμπερασμάτων

2. διάγνωση με βάση ορισμένα συμπτώματα.